ادویه جات روح هر غذا هستند. بدون آنها، حتی خوشپختترین خوراکها هم بیروح و ساده به نظر میرسند. این ترکیبات طبیعی از دانهها، ریشهها، پوست درختان، گلها و برگهای معطر بهدست میآیند و علاوه بر عطر و طعم، خواص درمانی فراوانی هم دارند.
ادویهها معمولاً عطر و طعم قویتری دارند و در مقدار کم استفاده میشوند؛ مثل زردچوبه، فلفل سیاه، دارچین، هل، و زیره.
چاشنیها بیشتر برای تنظیم طعم کلی غذا (ترش، شیرین، شور یا تند) به کار میروند؛ مثل نمک، آبلیمو، سرکه، رب، سسها و ماست.
هر منطقهای ادویه جات های مخصوص خودش را دارد؛ مثلاً در ایران زعفران، زردچوبه و دارچین پایهی اصلی بیشتر غذاها هستند، در هند فلفل و کاری، در خاورمیانه زیره و سماق، و در شرق آسیا زنجبیل و سس سویا.
